Pierwotnie pomnik autorstwa Jana Antoniego Biernackiego odsłonięto
05.05.1921, jednak po kilku miesiącach został on rozebrany i słuch po nim
wszelki zaginął. Obecna rzeźba to kopia drugiego pomnika cesarza, wystawionego
w 1923 na terenie Wyższej Szkoły Wojennej przy Koszykowej 79. Jego autorem był
Michał Kamieński. Pomnik rozebrano po wojnie, a samo popiersie znalazło się w
Muzeum Wojska Polskiego. Inicjatywę przywrócenia pomnika podniosła polska
sekcja Stowarzyszenia Wzajemnej Pomocy Członków Legii Honorowej. Wprawdzie idea
spotkała się z oporem radnych PiS, ale pomysł przeszedł do realizacji. Radni krzyczeli 'Dość tej francuzczyzny!', obawiali się ponownego przemianowania nazwy placu, a jeden z nich nawet postanowił przytoczyć 'ciemne momenty życia cesarza', ale nikt nie chciał słuchać. Protest był czysto polityczny w związku z brakiem zgody przez PO i SLD na postawienie pomnika na pl. Grzybowskim... Pomnik
Napoleona odsłonięto 05.05.2011 w obecności ambasadora Francji Francois Barry
Delongchamps, premiera Mazowieckiego, w-ce prezydent Warszawy Jacek Wojciechowski
i 2 pułk francuskich huzarów. Na cokole napis Pomnik odtworzony / 05.05.2011 / w miejscu wzniesienia / 05.05.1921 /
pierwszego pomnika / Cesarza Napoleona I / w Warszawie.
poniedziałek, 30 grudnia 2013
POMNIK NAPOLEONA BONAPARTE
pl. Powstańców Warszawy - noszącym do lat '50 miano placu Napoleona - gdzież lepsza lokalizacja?
środa, 18 grudnia 2013
ZIMOWY UNIWERSYTET VARSAVIANISTYCZNY
Mam przyjemność zaprosić czytelników bloga na druga już odsłonę ZUV-u, który odbędzie się w luksusowym hotelu Rialto na Wilczej. Tam, co niedzielę, przez czas zimowy, odbywają się spotkania i wykłady o Warszawie, które mam przyjemność współorganizować i być prelegentem. W tym roku odbędzie się 10 spotkań o tematach takich jak: Lilpopowie, ciekawostki Pragi, prezydenci Warszawy, historia Wedla z poczęstunkiem czy teatrzyki warszawskie. Mój temat z kolei to 'Miasto 100 miast'. Zapraszam, szczegóły w linku!!
niedziela, 8 grudnia 2013
KAMIENICA JÓZEFA KAMLERA
ul. Wiktorska 17
Kamienica powstała w 1923 dla inżyniera Józefa Kalmera, kiedy wokół były tylko pola i glinianki. Kamler nie tylko zbudował dom, ale i doprowadził do niej chodnik od Puławskiej - wszak po deszczu można się było tu utopić w błocie. Rok później założył on firmę Kamler Józef i Sp. Firma kanalizowała miasto i wyposażała budynki na przedmieściach w instalacje sanitarne. W 1938 dom przebudowano wg proj. Jana Koszczyc-Witkiewicza.
W czasie okupacji i powstania było tu dość spokojnie, w piwnicach był schron, gromadzono tu zapasy, był ogródek warzywny i hodowano króliki, które zjadano (dzieciom mówiono, że króliczki przestraszyły się strzałów i uciekły…) Rankiem 25.09.1944 dom zbombardowano. Do dziś na fasadzie są ślady po pociskach.
Firmę Kamler prowadził do 1948, kiedy ją zlikwidowano, a dom przeznaczono na kwaterunek. Właściciel wyprowadził się na Dożynkową.
Bardzo ciekawa kamienica, która ostatnio woła o remont - byle bez różowej fasady, obitej styropianem...
Kamienica powstała w 1923 dla inżyniera Józefa Kalmera, kiedy wokół były tylko pola i glinianki. Kamler nie tylko zbudował dom, ale i doprowadził do niej chodnik od Puławskiej - wszak po deszczu można się było tu utopić w błocie. Rok później założył on firmę Kamler Józef i Sp. Firma kanalizowała miasto i wyposażała budynki na przedmieściach w instalacje sanitarne. W 1938 dom przebudowano wg proj. Jana Koszczyc-Witkiewicza.
W czasie okupacji i powstania było tu dość spokojnie, w piwnicach był schron, gromadzono tu zapasy, był ogródek warzywny i hodowano króliki, które zjadano (dzieciom mówiono, że króliczki przestraszyły się strzałów i uciekły…) Rankiem 25.09.1944 dom zbombardowano. Do dziś na fasadzie są ślady po pociskach.
Firmę Kamler prowadził do 1948, kiedy ją zlikwidowano, a dom przeznaczono na kwaterunek. Właściciel wyprowadził się na Dożynkową.
Bardzo ciekawa kamienica, która ostatnio woła o remont - byle bez różowej fasady, obitej styropianem...
czwartek, 5 grudnia 2013
KSIĄŻKA - 2 X WARSZAWA. PRZEWODNIK Z 1893 I 2013. ŚRÓDMIEŚCIE
Właśnie wyszła książka - przewodnik, jedyny w swoim rodzaju. To przewodnik porównawczy - miasto 120 lat później. Pierwsza część to przewodnik z 1893 roku, wraz z rycinami Michała Andriollego. Jest to praca zbiorowa redaktorów czasopisma Wędrowiec. Druga zaś część to napisany przeze mnie spacer po dokładnie tej samej (o ile się dało!) trasie i opis tych samych miejsc, co w przewodniku, z zaakcentowaniem co i dlaczego się zmieniło. Część z 2013 zaopatrzona jest również w zdjęcia w większości zrobione przeze mnie. Wydawnictwo Ciekawe Miejsca
Polecam :)
Polecam :)
środa, 4 grudnia 2013
SZKOŁA POWSZECHNA NA KOLE
ul. Ożarowska 71
Budynek powstał w 1936-7 wg proj. Mieczysława Łokcikowskiego i Marii Wroczyńskiej dla dzieci rodzin robotniczych, które zasiedlały przed wojną Koło, zwłaszcza osiedle TOR na przeciwko szkoły. Wszak pojawiło się tu w przeciągu kilku lat ponad 4500 nowych mieszkańców!
Jak na tamte czasy, szkoła była bardzo nowoczesna, zaopatrzona we wszelkie utensylia, jakich potrzebowały dzieci do nauki. Podczas okupacji dzieci usunięto z gmachu, ponieważ hitlerowcy przeznaczyli budynek na koszary, co skutek miało taki, że w nocy z 20\21.08.1942 sowieci spuścili bomby na szkołę - ślady po bombardowaniu w sumie widać do dziś.
Po wojnie budynek, jak się okazało, wymagał tylko niewielkiego remontu i wrócił do swojego przeznaczenia.
W 1982 umieszczono tu Zespół Szkół nr 32 im. Kamila Baczyńskiego, który składa się obecnie z XCII Liceum Ogólnokształcącego z Oddziałami Integracyjnymi, Technikum nr 23 im. Fryderyka Skarbka i Zasadniczej Szkoły Zawodowej nr 39 Oddziały Wielozawodowe.
W 2002 zbudowano szkole zupełnie nowe boisko.
Dziury po kulach.
Subskrybuj:
Posty (Atom)