KAPLICZKA SHRINE

 Park Skaryszewski

Ta bielona kapliczka z zakopiańskim obrazkiem w środku została zaprojektowana przez Janusza Alchimowicza na potrzeby wystawy Sztuka i Technika w Paryżu, gdzie zdobyła ona jedną z nagród. Od 1937 stoi sobie w parku. Co ciekawe, w czasie okupacji kapliczka stanowiła skrzynkę kontaktową. Działaczki ruchu oporu zostawiały tu i odbierały wiadomości pod pozorem uprzątania kapliczki. Przetrwała ona do dziś, jest pięknie odnowiona i cieszy oko nieopodal jednej z głównych ścieżek. Na zdjęciu akurat w jesiennej szacie, chyba najbardziej malowniczej :)

KAMIENICA KAMIONKOWSKA

 

ul. Gocławska 10

Ta skromna kamienica powstała na początku lat '20. W 1930 kupiła ją niejaka Maria Wojciechowska i zdaje się, że została jaj właścicielką aż do II wojny światowej. Ciekawa jest ta maleńka figurka Matki Boskiej, wstawiona tutaj znacznie później - oryginalna zniknęła bodaj w czasie wojny i była nieco większa.
Dziś kamienica, mocno obdrapana, czeka na litość i remont, obserwując, jak kolejne obiekty - rówieśnicy nikną z powierzchni ziemi, jak np. Fabryka Wyrobów Gumowych Rygawar po drugiej stronie ulicy.

KAMIENICA KEMNITZA

  ul. Chodakowska 24

Dom powstał ok. 1935-9 dla Wojciecha Kemnitza, właściciela Fabryki Wyrobów Ołowianych i Cynkowych przy Mińskiej, na miejscu starego, drewnianego domu. Właściciele fabryki mieszkali tu do wybuchu II wojny, kiedy musieli opuścić dom.

Do kamienicy już nie wrócili - władza komunistyczna upaństwowiła niezniszczony dom i zamienili w czynszówkę, do której wprowadzono przypadkowych lokatorów. Biorąc pod uwagę, że kamienicy nigdy nie remontowano, zaczęła się wreszcie w XXI wieku rozpadać.

Dlatego domu już nie ma. Ludzi wysiedlono i w 2010 kamienicę rozebrano - ma tu stanąć nowy blok. Normalka. Szlag mnie trafia.

KAMIENICA BEDNARCZYKÓW

ul. Kałuszyńska 7
Powstała dla Jadwigi i Władysława Bednarczyków, właścicieli Fabryki Posadzek Drzewnych. Fabryka mieściła się w 1896-1927 przy ul. Szustra (dziś Dąbrowskiego), ale w w owym 1927 przeniesiono ją tutaj, stawiając budynki fabryczne na posesji.
Kamienicę frontową wystawiono w 1932, co zostało upamiętnione na boku domu, wraz z inicjałami właścicieli. Budynki produkcyjne mają dziś adres Mińska 48\50.
Co ciekawe, wewnątrz zachowały się dwie maszyny ze starej fabryki. Jest to całkiem nieźle zachowana przedwojenna kamienica, ulica jest takim kamionkowskim skansenem, bo po drugiej stronie stoi Szpotański, a ulicę pokrywa bruk z kamieni polnych.

FABRYKA APARATÓW ELEKTRYCZNYCH IM. SZPOTAŃSKIEGO

ul. Gocławska 12 \ Chodakowska 19\31
Pierwszą fabrykę Szpotański założył w 1918 w swoim mieszkaniu przy ul. Mirowskiej. Obecny zakład powstał tu w 1928-36 wg proj. Feliksa Sztompke jako Fabryka Aparatów Elektrycznych. Wytwórnia brała udział w budowie pierwszej w kraju linii wysokiego napięcia 150 kV z Rożnowa do Warszawy, produkując na jej potrzeby izolatory sieciowe, przekładniki, odłączniki.
Czołowym osiągnięciem była konstrukcja przekładnika napięciowego do 450 kV, prezentowanego na targach w NY. W 1938 Szpotański przeniósł zakłady do Międzylesia. Od skrótu nazwy fabryki, FAE, powstały nazwy faetytu, materiału odznaczającego się dużym oporem przy napięciu roboczym i oporem silnie malejącym w miarę wzrostu napięcia.
Zaraz po wojnie mieścił się tu teatr, późniejszy Powszechny. W 1999 zakład kupiła Szkoła Wyższa Psychologii Społecznej. SWPS przebudowała front budynku, okładając go żółtym klinkierem.

KAMIENICA ZAKŁADÓW AMUNICYJNYCH 'POCISK'

ul. Chodakowska 22
Powstała w 1914 prawdopodobnie wg proj. Czesława Przybylskiego dla inżynierów ZA Pocisk. W latach '30 kamienicę wykupili Rachmielewscy, którzy dorobili się na wynajmowaniu magazynów, m.in. braciom Pakulskim, właścicielom sieci delikatesów.
Jeszcze niedawno mieszkali tu ludzie, ale spółdzielnia wyrzuciła wszystkich, chcąc postawić tu apartamentowiec, którego pierwsza część wystaje zza kamienicy. Już przy jej budowie pękały ściany. Na remont wyłożyć trzeba by ponad 10 mln zł, na co nie stać dzielnicy. Sama kamienica wyceniona została na 3 mln. Są plany, aby powstało tu centrum kulturalne dzielnicy, jest jednakże jeden kłopot: miasto chce sprzedać piękną kamienicę. Istnieje wtedy bardzo realna możliwość wystawienia na tym miejscu następnego apartamentowca... Co najlepsze, kamienica wpisana jest do rejestru zabytków.
Uwagę przykuwa piękna glorietka na górze.
Brama wejściowa.

KOŚCIÓŁ CHRYSTUSA KRÓLA

ul. Skaryszewska 12

Na pocz. XX w. parafia Najświętszego Sakramentu (mariawici), kupiła za 15000 rubli posesję od Wacława Żebrowskiego. Powstał tu kościół drewniany, na murowanym zrębie. Jednak z 400000 wyznawców, w 1925 zrobiło się ich 200 i zarząd parafii postanowił zlikwidować parafię. Za 30 000 posesję kupił Jan Szulc na skład materiałów budowlanych. W 1927 za 48.500 kupiło ją Stowarzyszenie Misyjne Księży Pallotynów. Na starym fundamencie zbudowano kościół murowany. 30.04.1927 kościół poświęcił biskup Stanisław Gal. Został on zniszczony we wrześniu 1939 i w 1941 odbudowano i przy okazji powiększono kościół wg proj. Stanisława Marzyńskiego. W 1985-9 rozebrano niszczejący budynek, zostawiając tylko fasadę i zbudowano go na nowo wg proj. Janusza Maliszewskiego. Nadal opiekują się kościołem księża pallotyni. W styczniu 2007 w kościele nastąpiło zwarcie instalacji, co wywołało duży pożar.

We wnętrzu wisiał obraz Chrystusa Króla Adama Styki z 1944. Obraz powstał na zamówienie pallotynów, dzięki znajomościom Marzyńskiego, niestety spłonął w czasie pożaru w 2007.

Mieści się tu również figura MB Fatimskiej, dar z Portugalii, freski Michała Zaborowskiego, przedstawiające Niebiańską Jerozolimę. W 200 w ołtarzu kościoła dolnego umieszczono trumnę ze szczątkami ks. Józefa Stanka. Obraz przedstawiający księdza mieści się w kościele dolnym po lewej. Po prawej zaś obraz zamęczonego w Oświęcimiu ks. Józefa Jankowskiego.

Sala Pamiątek Po Powstańcach Warszawskich. Kieruje nią Zarząd Środowiska AK VI Rejonu Warszawa Praga Obwodu XXVI.