POMNIK NAPOLEONA BONAPARTE

 pl. Powstańców Warszawy - noszącym do lat '50 miano placu Napoleona - gdzież lepsza lokalizacja?

Pierwotnie pomnik autorstwa Jana Antoniego Biernackiego odsłonięto 05.05.1921, jednak po kilku miesiącach został on rozebrany i słuch po nim wszelki zaginął. Obecna rzeźba to kopia drugiego pomnika cesarza, wystawionego w 1923 na terenie Wyższej Szkoły Wojennej przy Koszykowej 79. Jego autorem był Michał Kamieński. Pomnik rozebrano po wojnie, a samo popiersie znalazło się w Muzeum Wojska Polskiego. Inicjatywę przywrócenia pomnika podniosła polska sekcja Stowarzyszenia Wzajemnej Pomocy Członków Legii Honorowej. Wprawdzie idea spotkała się z oporem radnych PiS, ale pomysł przeszedł do realizacji. Radni krzyczeli 'Dość tej francuzczyzny!', obawiali się ponownego przemianowania nazwy placu, a jeden z nich nawet postanowił przytoczyć 'ciemne momenty życia cesarza', ale nikt nie chciał słuchać. Protest był czysto polityczny w związku z brakiem zgody przez PO i SLD na postawienie pomnika na pl. Grzybowskim... Pomnik Napoleona odsłonięto 05.05.2011 w obecności ambasadora Francji Francois Barry Delongchamps, premiera Mazowieckiego, w-ce prezydent Warszawy Jacek Wojciechowski i 2 pułk francuskich huzarów. Na cokole napis Pomnik odtworzony / 05.05.2011 / w miejscu wzniesienia / 05.05.1921 / pierwszego pomnika / Cesarza Napoleona I / w Warszawie.  

PAŁAC PACA

 ul. Miodowa 15

Zbudowany został w latach 1681-97 wg planów Tylmana z Gameren dla Dominika Mikołaja Radziwiłła, po którym odziedziczył posesję książę Jan Mikołaj Radziwiłł. W latach 1744-59 właścicielem pałacu był Andrzej Stanisław Kosta Załuski. W 1757 Jakub Fontana dobudował stajnie i oficyny, a w 1824-8 Henryk Marconi przebudowuje rezydencję dla Ludwika Paca. Zyskała ona wtedy dekoracje malarskie Jana Chrzciciela Casellego, Mikołaja de Angelis i Józefa Głowackiego i sale neogotyckie i mauretańskie, a także monumentalną bramę. 19.03.1801 z okazji imienin księcia Józefa Poniatowskiego urządzono tu pierwszą warszawską maskaradę.  

 Pałac miał 230 pokoi, a po przeróbce aż 260. W 1829 mieszkał tu Juliusz Słowacki i pewien czas Stanisław Staszic. W 1831 pałac został skonfiskowany, jak wszystkie dobra Paca (jak np. majątek w Dowspudzie) przez carat i umieścił tu urząd gubernatora, a od 1876 do 1939 sąd okręgowy. W latach 1871-6 mieściła się tu Klasa Rysunkowa, powstała przy UW, a przeniesiona z pałacu Mostowskich. Jej dyrektorem był wówczas Gerson. Jeszcze w latach ’20 XX w. skazywano tu członków ruchu komunistycznego. Przebudowano wtedy pałac wg planów Oskara Sosnowskiego. Skrzydła dobudowano w 1934-6 wg proj. Jerzego Przymanowskiego.

Pałac został odbudowany w latach 1948-51 pod kierunkiem Henryka Białobrzeskiego. W prawym pawilonie do pocz. lat ’80 XX w. działało kino Zdrowie. Dziś mieści się Ministerstwo Zdrowia, pod którym odbywały się pamiętne strajki pielęgniarek.

Brama wjazdowa. Powstała w 1824-6 wg proj. Henryka Marconiego z rzeźbami Ludwika Kaufmana. Jest to ‘Konsul rzymski Tytus Kwintus Flaminiusz na igrzyskach w Koryncie ogłasza swobodę miast greckich’.

DOM HANDLOWY SEZAM

 ul. Marszałkowska 126

Z okazji, że Sezam przestanie niedługo istnieć, postanowiłem go obfotografować i opisać ku pamięci. WSS Społem chce postawić tu spory, 8-piętrowy biurowiec, połączony z metrem. A tymczasem Sezam, choć należy mu się remont i jest cały poklejony reklamami, ma się całkiem nieźle. 
Powstał jako część Ściany Wschodniej w latach 1963-9 wg proj. Andrzeja Sierakowskiego, Tadeusza Błażejewskiego, Romana Widery i Jana Kopciowskiego.  Dzięki małej ilości okien, powiększono powierzchnię sklepu o 15%, ułatwiło to montaż i konserwację i zapewniło odpowiedni klimat wewnątrz – wspomagany przez system filtrów. Tam, gdzie obecnie jest McDonald’s działały bary. Przez bar Espresso przewijało się dziennie kilkaset osób. Budynek zagrał w filmie ‘Przepraszam, czy tu biją’.

GMACH TOWARZYSTWA KREDYTOWEGO MIEJSKIEGO

 ul. Czackiego 21\23

 Budynek powstał w 1878-80 wg proj. Juliana Ankiewicza, jeszcze wówczas, kiedy ulica Czackiego nosiła nazwę Włodzimierska, na cześć Wielkiego Księcia Włodzimierza Romanowa.

Budynek został rozbudowany jeszcze w 1894 również przez Ankiewicza i w 1911-2 wg proj. Władysława Marconiego. 18.06.1918 gmach stał się siedzibą Rady Stanu z marszałkiem Franciszkiem Pułaskim na czele.

Po wojnie, w czasie odbudowy w 1949-54 wg proj. Zbigniewa Karpińskiego i Tadeusza Zielińskiego nie przywrócono figur Ludwika Kucharzewskiego, zastępując je nowymi, wykonanymi przez Barbarę Zbrożynę – alegoria Dobrobytu w tympanonie. Mieszczą się w nim oddziały PKO SA.

 W ogóle cała dekoracja jest olśniewająca i szkoda trochę, że ten budynek jest zazwyczaj pomijany w trakcie wycieczek po Warszawie.

 Do tego fasada obfituje w Syrenki.

Jeden z moich ulubionych gmachów w Centrum.