GRÓB STANISŁAWA LILPOPA

Stanisław Lilpop - potomek rodziny zegarmistrzów, przybyłej ze Styrii. W 1833 skończył konwikt u pijarów na miejscu dzisiejszej Cytadeli i rozpoczął praktykę w Banku Polskim, przejawiając niezwykłe zdolności techniczne. Wysłany na praktyki do Akwizgranu, Lyonu, Londynu, Paryża, Manchasteru i Berlina, gdzie podpatrzył jak wyglądają tamtejsze zakłady pracy. Nie znalazła się dla niego praca w tutejszych zakładach. W 1854 zawiązał spółkę z Wilhelmem Elisem Rauem (administratorem Fabryki Machin na Solcu) i przejął większość udziałów w firmie Evans, Lilpop et Comp. Równocześnie objął posadę dyrektora Fabryki Machin i Odlewów na Świętojerskiej. Oba zakłady doprowadził do rozkwitu, wprowadzając swoje projekty: pługi, brony, żniwiarki, młockarnie parowe, siewnik uniwersalny. Lilpop był również kolekcjonerem dzieł malarzy polskich. W 1866 do spółki z Rauem przejęli całkowicie firmę Evansa.
Lilpop zmarł 15.10.1866 w Biarritz, zwłoki przywieziono do Warszawy i uroczystości pogrzebowe odbyły się w kościele św. Krzyża. Dekoracje kwietne wykonała znana wtedy firma kwiaciarska braci Hoser.
Lilpop miał 8 dzieci, co jedno to lepiej trafione: Karol został inżynierem mechanikiem, Wiktor założył Fabrykę Maszyn i Narzędzi Rolniczych W. Lilpop & Ska, Elżbieta wyszła za mąż za Wernickiego, Helena za Marconiego (jednego z najpopularniejszych architektów), Stanisław został właścicielem ziemskim (jego córka została żoną Iwaszkiewicza)... Stanisław Lilpop senior nie zostawił testamentu, ale jego żona, Elżbieta z Petzoldów, wykazała się niezwykłym sprytem i orientacją w biznesach męża.
Nagrobek odlano w zakładach zmarłego.