Ul. Długa 13\15
Powstał między 1660(czy 70??)-1712 z fundacji króla Jana Kazimierza. W latach 1660-1835 i 1916-1933 nosił wezwanie Matki Boskiej Łaskawej. W 1730 kościół przebudowano być może wg proj. Józefa Fontany. W latach 1834-7 świątynię przerobiono na cerkiew Trójcy Świętej wg planów Antoniego Corazzi’ego i Andrzeja Gołońskiego. Sobór posiadał pięć bizantyjskich kopuł, pomalowanych na niebiesko w złote gwiazdki. W 1916 kościół zwrócono legionistom, a następnie Wojsku polskiemu. W 1923-7 renowację fasady przeprowadził Oskar Sosnowski. W 1944 podczas bombardowania zawalił się dach świątyni, grzebiąc wewnątrz ok. 40 osób. Po powstaniu przetrwały wieże i mury, więc po prowizorycznym zadaszeniu, kościół działał już od 1946. Odbudowę całkowitą zakończono w 1960. Obecnie jest p.w. NMP Królowej Korony Polski.
Przed kościołem stała figura niedźwiedzia, którą można teraz zobaczyć przed kościołem jezuitów na Świętojańskiej. Wykonał ją Plersch, a kiedy pijarzy zmieniali kościół w trakcie zaborów (bo, jak już wspomniałem, zabrano im świątynię pod cerkiew), zabrali cały dobytek, włącznie z rzeźbami wokół.
Do wnętrza sprowadzono po wojnie ze Śląska barokowe ołtarze boczne, chrzcielnicę, organy i obrazy Michaela Willmana z XVII w. Znajduje się tu również figura Jezusa "Zaginionych".
Obecnie jest to trzecia katedra katolicka w Warszawie, gdzie odbywają się wszelkie uroczystości wojskowe, a także państwowe.
1 komentarz:
Garnizonową katedrę też znam -czuję się DUMNIE :)
Prześlij komentarz