wtorek, 30 września 2008

POMNIK GABRIELA NARUTOWICZA

pl. Narutowicza
Pomysł pomnika wysunęli w 1984 działacze Stronnictwa Demokratycznego Ochoty. Pierwszy projekt wykonał Tadeusz Łodziana: miał on 6 metrów z wykutymi jego zasługami naukowymi. Zebrano jednak ledwie 15 % pieniędzy i projekt zarzucono. Zamiast tego, 05.12.1992 położono na placu płytę z piaskowca z napisem: Na tym skwerze zostanie wzniesiony pomnik prezydenta Gabriela Narutowicza. 7 dni później wmurowano kamień węgielny, kiedy odczytano orędzie Lecha Wałęsy i odprawiono mszę w archikatedrze. W 2001 w Życiu Warszawy ukazał się list czytelniczki, która przypominała o konieczności wystawienia choćby popiersia Narutowiczowi. Zamiast projektu Łodziana powiększono popiersie wykonane przez Wittiga, które stoi w auli Politechniki Warszawskiej. Powiększenie wykonał Alojzy Nawrat. Odsłonięcie odbyło się 09.12.2002, w którym uczestniczyli Aleksander Kwaśniewski, marszałkowie Sejmu i Senatu, Lech Kaczyński, a pomnik poświęcił Józef Glemp, wzywając równocześnie do tolerancji. Pomnik nie budzi zachwytu: jest to tylko kopia, zresztą zbyt nieproporcjonalna do cokołu: na bardziej spektakularny pomnik zabrakło funduszy.

4 komentarze:

Anonimowy pisze...

Tadeusz Łodzian to ten sam co Tadeusz Łodziena?

nomad pisze...

wątpię, może błąd w druku, czy coś, nie wiem kto to T. Łodziena...

H_Piotr pisze...

A to nie jest po prostu Tadeusz Łodziana?

nomad pisze...

no piszę, że chyba jakaś literówka...