ul. Miodowa 26 \ ul. Długa 13\15
Klasztor pijarów z 1733-5, powstały na miejscu spalonej przez Szwedów pierwszej siedziby zakonu z 1642, kiedy to Władysław IV sprowadził pijarów do Polski. W 1807 zakonnicy zostali wyrzuceni ze swej siedziby przez wojska napoleońskie, które założyły tu szpital. Później, kiedy w 1834 władze carskie zamieniły kościół na cerkiew, klasztor służył duchownym prawosławnym. W 1944 budynek został spalony, ocalono skrzydło frontowe z balkonem i herbem biskupim. Po wojnie odbudowana na potrzeby kościoła (później katedry) garnizonowej.
3 komentarze:
Może i budynek po drugiej stronie katedry polowej WP (ten z balkonem) był odbudowany, ale ten narożny był własciwie zbudowany od nowa, gdyż nie przetrwał kamień na kamieniu.
hmmm... niewielka to zdaje mi się różnica między 'odbudowany' a 'zbudowany od nowa'...
W sumie, w Warszawie to niewielka :)
Prześlij komentarz