PAŁAC PREZYDENCKI

ul. Krakowskie Przedmieście 46\48
Pierwotnie zbudowano tu w 1643-5 pałac wg proj. Constantina Tencalli dla hetmana wielkiego koronnego Stanisława Koniecpolskiego. Wzorowany był na palazzo Barberini w Rzymie. W 1674 pałac kupili Radziwiłłowie i Michał Kazimierz „Rybeńko” Radziwiłł rozbudował pałac. W 1778 odbyła się tu premiera pierwszej polskiej opery, Nędzy uszczęśliwionej, którą napisał Maciej Kamieński z librettem Wojciecha Bogusławskiego. Pokaz odbył się w wynajętej Sali Wielkiej. Mimo dużej popularności sztuki, Karol „Panie kochanku” Radziwiłł wyrzucił aktorów z budynku. Następnie pałac został zakupiony przez rząd Królestwa Polskiego i w 1818-9, pod okiem Christiana Piotra Aignera, dokonano przebudowy w stylu klasycznym.

W czasie zaboru rosyjskiego w pałacu rezydował namiestnik carski: najpierw Józef Zajączek (i jego żona, wydająca wspaniałe bale i niesamowicie dobrze się trzymająca, mimo podeszłego wieku. zawdzięczająca cudowny wygląd kuracji zimnem), później Iwan Paskiewicz. 24.02.1818 Chopin po raz pierwszy wystąpił publicznie. Miał wtedy 8 lat. Po odzyskaniu niepodległości mieścił się tu Urząd rady Ministrów, a w czasie okupacji Deutsches Haus, gdzie mieściły się kluby, restauracja i hotel i dzięki temu przetrwał wojnę, jako jedyny pałac w Warszawie, który jest w całości autentyczny. Od 1945 działało tu Prezydium rady Ministrów. Tu podpisano Układ Warszawski w 1955 i układ o normalizacji stosunków Polsko-Niemieckich w 1970. Tutaj odbywały się obrady okrągłego stołu (sala za oknami parteru na pierwszym zdjęciu). W 1994 pałac ustalono rezydencją prezydenta RP.

Którymś nastepnym razem wrzucę zdjęcia z wnętrza pałacu :) Swego czasu pisałem już o kaplicy prezydenckiej TUTAJ.